In alle bedrijfstakken speelt de maatschappelijke opdracht voor het verder verduurzamen van de productie en de zorg voor het milieu. Ook het houden van vee en de productie van vlees leggen doen een beroep op natuurlijke grondstoffen en leggen dus druk op het milieu.
Willen we generaties na ons dezelfde consumptie mogelijkheden bieden, dan moeten milieuvraagstukken onder ogen worden gezien en oplossingen worden gevonden. Dat is wat momenteel op brede schaal in de Nederlandse vee- en vleessector gebeurt.
In behoeften voorzien
Wereldwijd willen mensen vlees eten; zeker als de welvaart toeneemt, wat in een aantal grote economieën buiten de EU het geval is.
De vraag voor komende jaren is dan ook hoe met de beschikbare natuurlijke bronnen de groeiende wereldbevolking verantwoord kan worden gevoed.
Monitoring
Uitputting van de natuurlijke grondstoffen is een wereldwijd vraagstuk.
Nederland kan dat niet alleen op de schouders nemen, maar neemt wel een eigen verantwoordelijkheid. Zo zijn we ons al erg bewust van de situatie. En we meten nauwgezet de vorderingen in eigen land.
Nederlandse overheidsdiensten bekijken de stand van zaken aan de hand van de zogeheten duurzaamheidsmonitors. Zo is er de Monitor Duurzaam Nederland 2009 van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) en het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP).
De ontwikkelingen in Nederland worden als ‘gunstig’ bestempeld, Dan gaat het om ‘psychologische’ omstandigheden als de algemene gezondheid, het opleidingsniveau en het vertrouwen.
Bewustzijn
De COV en de aangesloten leden besteden veel aandacht aan een verantwoorde productie. Dat gaat over het bewust, en dus zuinig en efficiënt omgaan met natuurlijke grondstoffen, zoals water, de bodem en energie: met het milieu.
Zie ook het Maatschappelijk Jaarverslag van de NL Vleessector
De belangrijkste meer ‘fysische’ problemen spelen mondiaal, zoals het klimaat, de biodiversiteit en uitputting van grondstoffen. Daar zitten vraagstukken rond het houden van vee voor onder meer de productie van vlees.
Een duurzame productie is inmiddels geen verdienste meer, maar 'gewoon' een maatschappelijke randvoorwaarde voor het houden van vee voor de productie van vlees.
-
Integrale ketensystemen
De integrale ketensystemen van de NEderlandse vleessector hebben als uitgangspunt de zorg voor de dieren en aandacht voor de 3P’s en een A. Dat zijn houderijsystemen, die goed zijn voor People, Planet, Profit & Animal. Dat betekent ‘een veehouderij die met behoud van haar concurrentiekracht, produceert met respect voor mens, dier en milieu en omgeving en aandacht heeft voor effecten elders in de wereld’. Nederland gaat daarbij voorop in ketengerichte productieprocessen en initiatieven.Schone en zuinige Agrosectoren’
De landbouw- (en tuinbouw)sector heeft met de overheid en marktpartijen (FNLI, Nevedi en Vereniging Platform Hout) het convenant ‘Schone en zuinige Agrosectoren’ opgezet. Hierin heeft de sector zich geconformeerd aan concrete doelstellingen voor 2020, zoals:
- 2% energiebesparing per jaar;
- 30% broeikasgasreductie;
- 200 Petajoule duurzame energie; uit co-vergisting van mest, vergisting van reststromen uit de voedingsmiddelenindustrie, windenergie.
Uitvoeringsagenda Duurzame Veehouderij
Overheid en bedrijfsleven hebben hun gezamenlijke streven naar verdere verduurzaming van de productie vastgelegd in het convenant ‘Uitvoeringsagenda Duurzame Veehouderij (UDV)’.
Hierin werken het ministerie van LNV en het IPO (provincies) samen met diverse partijen uit de sector (LTO (veehouderij), COV (vlees), NZO (zuivel), Nevedi (diervoer) en Rabobank en NGO’s (Dierenbescherming, Natuur en Milieu).
Zo liggen er breed gedragen afspraken rond het borgen van het proces naar verdere verduurzaming van de veehouderij in 2023.
